‘Oostende was dé badstad waar ik als kind naartoe ging’, vertelt Opbrouck. ‘Maar door de jaren heen is het meer dan dat geworden. Ik treed hier vaak op, werd curator van Theater Aan Zee en master van het Filmfestival. Dat alles maakt van Oostende voor mij een ankerplaats.’

Een van de mooiste herinneringen in Oostende voor Opbrouck blijft toch wel de geboorte van zijn zoon. ‘Het was een onderwaterbevalling in het Henri Serruysziekenhuis, wat toen maar op weinig plekken in België mogelijk was. Het was de mooiste week die ik al beleefd heb in Oostende. Ik verbleef in een villa in Raversijde en elke ochtend stak ik de straat over om te zwemmen in zee, waarna ik naar het ziekenhuis ging om bij mijn zoon te zijn.’

Liefde voor zee en kunst

Opbrouck heeft verschillende favoriete plekken in de stad. ‘Uiteraard hou ik van de dijk, de Drie Gapers en Thermae Palace, maar mijn absolute favoriet is Oosteroever, vooral de IDP Shipyard. Theater Aan Zee heeft er elk jaar een voorstelling en ooit speelde ik daar Ik Ben De Walvis. Het publiek zat tegen de hangar en keek naar het stuk met uitzicht op de zonsondergang op zee. Die plek blijft voor mij een van de mooiste van de stad.’

Zijn fascinatie voor de zee begon al op jonge leeftijd. ‘Mijn parrain, oftewel peter, had een mooi oud zeiljacht in Nieuwpoort en als kind mocht ik vaak meevaren. Maar mijn liefde is ook gegroeid door kunst, literatuur en schilderijen van kunstenaars zoals Jean Brusselmans.’

Uit die fascinatie groeide het idee voor een instituut dat niet de wetenschap, maar de poëzie en het humane van de zee onderzoekt. ‘Er bestaan tal van wetenschappelijke instellingen, maar geen enkele bestudeert de romantiek van de zee. Het Instituut voor Onderzoek naar de Betovering der Zeeën doet dat wel.’