Contact
Rosa Barba
‘Steenmannetjes’ sieren al sinds mensenheugenis ons landschap. Ze duiken op als opeengestapelde stenen; torentjes als handige ankerpunten voor verdwaalde wandelaars. In verschillende culturen hebben ze een spirituele betekenis. Vooral in Japan worden ze gezien als ceremoniële of sacrale plekken van bezinning. Stilstaand bij de balancerende stenen, erkent de mens overgeleverd te zijn aan de natuur en fluistert haar zachtjes wensen toe. In Oostende verankert Rosa Barba zo’n uitvergroot steenmannetje. De stenen imiteert ze door beton in textiel te gieten: een techniek die voor de architecten en ontwerpers van morgen flexibiliteit belooft. Het textiel doet denken aan de vorm van zandzakken, waarmee Barba een soort denkbeeldige dam creëert tegen de toekomstige stijging van de zeespiegel.
Elke steen staat symbool voor een stad waarvan het lot is overgeleverd aan klimaatverandering. Verschillende wereldsteden - Algiers, Bangkok, Rio de Janeiro, Miami, Jakarta, Havana, Kuweit City, Chennai, Manila, Dublin en Buenos Aires - zijn vertegenwoordigd in een steen die qua grootte overeenkomt met de hoeveelheid mensen die er wonen. De positie van iedere stad in de toren weerspiegelt de feitelijke hoogteligging van de plek, en toont de verhouding tot het zeeniveau dat steeds stijgt.
De titel – letterlijk vertaald als ‘plundering door de zee’ – verwijst naar een gedicht van Emily Dickinson. De zee maakte het haar onmogelijk om nog woorden voort te brengen, en roofde haar zo letterlijk van haar woorden. Tegelijk roept het een onmogelijk denkbeeld op van een plundering van de zee, die niemand toebehoort.
Doorheen de jaren zal Pillage of the Sea langzaamaan onder water komen te liggen. De sculptuur vormt een visuele meetlat voor de klimaatverandering, terwijl eb en vloed bepalen hoeveel van het kunstwerk op elk moment zichtbaar is. Rosa Barba herinnert er ons met dit werk aan onze kwetsbaarheid te erkennen en de natuur te eren.
‘Steenmannetjes’ sieren al sinds mensenheugenis ons landschap. Ze duiken op als opeengestapelde stenen; torentjes als handige ankerpunten voor verdwaalde wandelaars. In verschillende culturen hebben ze een spirituele betekenis. Vooral in Japan worden ze gezien als ceremoniële of sacrale plekken van bezinning. Stilstaand bij de balancerende stenen, erkent de mens overgeleverd te zijn aan de natuur en fluistert haar zachtjes wensen toe. In Oostende verankert Rosa Barba zo’n uitvergroot steenmannetje. De stenen imiteert ze door beton in textiel te gieten: een techniek die voor de architecten en ontwerpers van morgen flexibiliteit belooft. Het textiel doet denken aan de vorm van zandzakken, waarmee Barba een soort denkbeeldige dam creëert tegen de toekomstige stijging van de zeespiegel.
Elke steen staat symbool voor een stad waarvan het lot is overgeleverd aan klimaatverandering. Verschillende wereldsteden - Algiers, Bangkok, Rio de Janeiro, Miami, Jakarta, Havana, Kuweit City, Chennai, Manila, Dublin en Buenos Aires - zijn vertegenwoordigd in een steen die qua grootte overeenkomt met de hoeveelheid mensen die er wonen. De positie van iedere stad in de toren weerspiegelt de feitelijke hoogteligging van de plek, en toont de verhouding tot het zeeniveau dat steeds stijgt.
De titel – letterlijk vertaald als ‘plundering door de zee’ – verwijst naar een gedicht van Emily Dickinson. De zee maakte het haar onmogelijk om nog woorden voort te brengen, en roofde haar zo letterlijk van haar woorden. Tegelijk roept het een onmogelijk denkbeeld op van een plundering van de zee, die niemand toebehoort.
Doorheen de jaren zal Pillage of the Sea langzaamaan onder water komen te liggen. De sculptuur vormt een visuele meetlat voor de klimaatverandering, terwijl eb en vloed bepalen hoeveel van het kunstwerk op elk moment zichtbaar is. Rosa Barba herinnert er ons met dit werk aan onze kwetsbaarheid te erkennen en de natuur te eren.
